شعری از شهریار

1. نظرات کاربران:

      نوری در ۱۳۹۱/۰۴/۲۷ - ۰۴:۰۸:۵۵

   ---

   روزی به رهی مرا گذر بود
   
   خوابیده به ره جناب خر بود
   
   
   
   از خر تو نگو که چون گهر بود
   
   چون صاحب دانش و هنر بود
   
   
   
   گفتم که جناب در چه حالی
   
   فرمود که وضع باشد عالی
   
   
   
   گفتم که بیا خری رها کن
   
   آدم شو و بعد از این صفاکن
   
   
   
   گفتا که برو مرا رها کن
   
   زخم تن خویش را دوا کن
   
   
   
   خر صاحب عقل و هوش باشد
   
   دور از عمل وحوش باشد
   
   
   
   نه ظلم به دیگری نمودیم
   
   نه اهل ریا و مکر بودیم
   
   
   
   راضی چو به رزق خویش بودیم
   
   از سفرۀ کس نان نه ربودیم
   
   
   
   دیدی تو خری کشد خری را؟
   
   یا آنکه برد ز تن سری را؟
   
   
   
   دیدی تو خری که کم فروشد ؟
   
   یا بهر فریب خلق کوشد ؟
   
   
   
   دیدی تو خری که رشوه خوار است؟
   
   یا بر خر دیگری سوار است؟
   
   
   
   دیدی تو خری شکسته پیمان؟
   
   یا آنکه ز دیگر
   
   
      Georgiana در ۱۳۹۶/۰۲/۲۷ - ۰۰:۲۰:۵۸ I don't even understand how I stopped up here, but I thought
   this submit was great. I don't recognise who you might be but
   definitely you're going to a famous blogger in case you aren't already.
   Cheers!
   
   
   

   نوشتن دیدگاه

   نام و نام خانوادگی:

   آدرس ایمیل:

   متن نظر:

   کد امنیتی:

   ارسال نظر